*** B

Më thuaj lule, kush vallë,
Syve trishtim ju paska hedhur?
Qiellin tënd, kush e ka vrarë?
Diellin tënd kush e ka vjedhur?

Kush ta vodhi ty blerimin!?
Vjeshta ndoshta, apo, kush!?
Mbi ata sy, kush guxoi!
Të hidhte ujë, porsi mbi prush?

Në qofsha unë, qofsha mallkuar
Le të paguaj për të gjitha
Ne ferr të digjem, përvëluar
Se të dashuroja s’dita.

Por, në qoftë dikush tjetër
Më ler të jem pranverë për ty
Se në botë s’dua gjë tjetër
Veç të vdes për ata sy.

Më ler të bredh mbi faqen tënde
Përmbi qerpik të kacavirrem
Porsi trumcak, në ditë prilli
Të këndoj, për ty, të ngjirem

Më ler të shkrihem porsi bora
Të rrjedh rrëkeve me nxitim
Që, kur të ndjejnë buzët etje
Ti freskosh, me shpirtin tim.

© Leonard Seiti