Saturday, June 6, 2009

Eja të shkojmë .


Ç’më vjen rrotull porsi hënë
Kaq e heshtur, fjalë s’më thua
Sikur të jeshëm qënë zënë
Për një radhë atje në krua.

A t'kujtohet koh e shkuar
Porsi zogj, plot cicërima
Kush ta vodhi zërin tënd
Derdhur në vargje me rima

Mos më mbaj mëri për lulet
Që livadhit ja lashë diellit
I thash malit që të ulet
Të t'i k’put ca yje qiellit

Për kafenë që s’pive dot
Filxhan theva krejt pa dashur
Pse të zgjova herët sot,
Mos më mbaj mëri e dashur

Pa eja, çoku do shkojmë
Poshtë andej nga labëria
Ku zemër e shpirt këndojnë
Ku prehen mënd’të e mija.

© Leonard Seiti 

9 comments:

xhenius said...

valle me pelqeu se e kam familiare toskerishten?!

Leonard Seiti said...

Ti po më pyet ?
Buh, e che ne so !
Mendoj se jo !

Po me që jemi tek zona, nga është Xheni, që ta marr vesh ? Dhe nëse ke dëshirë, mund të thuash nëse Xheni është emri tënd i vërtetë, apo është thjesht një psudonim ! Jo për gjë po, po komunikoj me një person që ende nuk i di emrin !

Dhe së fundmi, si e vendose për një nga ato ëmbëlsirat që folëm më herët ????

Të uroj në ditë të këndshme.

xhenius said...

po,eshte shkurtim i emrit tim,por,jo te gjithe me njohin keshtu;ndalonim per t'u freskuar tek"uji i ftohte" rruges per gjirokaster,vendlindja e nenes time te dashur(imagjino se ç'ndjeva kur lexova vargjet e tua te mrekullueshme thurur krijesave me te dhimbshme"nenes")!!

me vone do hap librin dhe po ta dergoj nje recete te thjeshte dhe mjaft te shijshme :)
kalofsh mire weekend-in!

Leonard Seiti said...

Do hapësh librin !!!!!!!
Domethënë ke botuar ?!
Më trego titullin e librit, dhe do përpiqem ta gjej e ta blej. Ndoshta mund të jetë dhe tek një librari shqiptare kêtu në Bruksel, por dhe po s'është, ma dërgojnë nga shqipëria brënda javës.
Faleminderit paraprakisht.

Kalofsh një mbrëmje të këndshme dhe ti.

xhenius said...

dai,dai,non fare lo spiritoso:)
blej ç'fare te duash,une s'jam gjekund,dhe atyre nqs do shtoi kete:
"Torte me çokollate"
200gr çok.fondente
100 gr gjalp
3 luge gjelle miell
3>>>>>>>>>>> qumesht
3 veze
200 gr sheqer
pak kripe
pak majà pluhur(lievito)
1-shkrihet çok me qumeshtin dhe gjalpin ne zjarr
2-rrihen te bardhat e vezeve(a neve)
3-rrihen te verdhat me sheqerin+kripa
4-bashkohen 1+2+3 me miellin dhe majane dhe hidhet e gjthe masa ne formen e veshur me (carta da forno)
170°x30' circa po deshe pudrose me pak sheqer pluhur
te befte mire!

Leonard Seiti said...

Hahahahahahahahahaha

Të martë e mira të martë :)

Dhe unë që mendova se vërtetë do më sillje të lexoja ndonjë poezi. hahahahahahahah oh sa kam qeshur.

Rrofsh. Ishte kafeja më e ëmbël që kam pirë ditët e fundit.

Ku e kopjove recetën : Tek RaiUno - La prova del cuoco - ndoshta ? hahahaha

Ok, jam guzhinier i mirë , së paku kështu mendoj, dhe ata që kanë provuar nga gjellët e mia, më kanë bërë komplimentet, kështu që do ta provoj dhe k'të recetën tënde, e të shohim ç'do të dal.

Të uroj njê ditë të bukur, dhe një javë të këndshme. Faleminderit që më bëre të qesh kaq fort qysh në mëgjes. :)

xhenius said...

uaaaaaaaaaaaa sa po çuditem qe ke qesh kaq shume ,dhe po kenaqem qe ne keto dite te zymta te miat,bera dike te qeshi,sinqerisht shume,por shume ama,kenaqem!
recetat e mia jane te gjitha te shijuara ne fillim.pastaj te provuara,asgje me te degjuar,aq sa per dreq besoj ne ç'do gje,per embelsiratJO!!
e sa per poezite....me mbushin ato te tuat.
me thuaj si te doli ,po s'e dogje:)

Leonard Seiti said...

Po, qesha vërtetë, se në fillim kisha besuar se do t'më sillje ndonjë poezi, dhe receta m'u duk si një shaka. E megjithatë , thash se do ta provoj.
Ditë të zymta !!!
S'ja uroj askujt këtë, megjithatë, them shpesh se, mjafton të shtypësh një çelës që gjendet tek vetja, dhe një llambë brenda vetes do të ndizet, e kështu zymtësia do të kthehet në kthjelltësi.
Kërko çelësin, jam i sigurt se së shpejti do ta gjesh. Be happy even when you are not. Sepse ke veç një jetë për të jetuar. Ndaj, kënaqu me ato pak gjëra të bukura që ke apo që mund të prekësh, pa kërkuar prekjen e yjeve.

Unë e gjeta çelësin duke lexuar k'të poezinë këtu :

I just think that dreams are best,
Just to sit and fancy things;
Give your gold no acid test,
Try not how your silver rings;
Fancy women pure and good,
Fancy men upright and true:
Fortressed in your solitude,
Let Life be a dream to you.

For I think that Truth is all,
Truth’s a minion of the mind;
Love’s ideal comes at call;
As ye seek so shall ye find.
But ye must not seek too far;
Things are never what they seem:
Let a star be just a star,
And a woman – just a dream.

O you Dreamers proud and pure,
You have gleaned the sweet of life!
Golden truth that shall endure
Over pain and doubt and strife.
I would rather be a fool
Living in my Paradise,
Than a leader of a school,
Sadly sane and weary wise.

Yes, I’ll smoke my cigarette,
Vestured in my garb of dreams,
And I’ll borrow no regret;
All is gold that golden gleams.
So I’ll charm my solitude
With the faith that Life is blest,
Brave and noble, bright and good....
Oh, I think that dreams are best

Ora thotë 00:15' Ndaj uroj që të jesh duke fjetur ëmbël, dhe të shohësh ëndrra me ëmbëlsira :)

Leo

xhenius said...

thank's a lot Leo!