Si një pikë vese !

Ne u ndamë mbrëmë në mesnatë
Në sy më mbeti një buzëqeshje
Në duar, një dëshirë e zjarrtë
Mbi buzë, shije puthjesh vjeshte

Ne u ndamë mbrëmë, t’pafjalë
Se të tilla ndarje,fjalë nuk kanë
Në errësirë u trete dalëngadalë
Si tretet dielli, në savanë…..

Çuditrisht, një çast mendova
Se,era flokët t’i kish marë hua
Ndaj,hapa krahët, e përqafova
Duke pëshpëritur lehtë: Të dua

Ne u ndamë mbrëmë në mesnatë
Në rrugë,nën llambat me neon
Dhe m’u duk nata, më e gjatë
Se një jetë skllavi, në Babilon

Porsi një skllav që pret lirinë
E kalova natën pa gjumë në sy
Dhe bashkë me vesën në lëndinë
Me shpirt të zhveshur të prita ty

Që t’vish si dielli në mëngjes
Në sytë e tu le të vdes pastaj
Të avulloj, si një pikë vesë
Përmbi petal t’një lule Maj !

© Leonard Seiti