Puthje Vjeshte 2 :)

Puthja ime, një gjethe vjeshte
Q’u këput e ra mbi flokun tënd
Një rreze hëne q’krejt n’heshtje
Qerpikt e natës ngjyros ergjënd

Ndjenja ime, një stinë pa-emër
Një pemë q’pa pritur zë bleron
Ti ma këpute, si mollë n’zemër
Nën qiell t’yjtë k’të mbrëmje t’vonë

Që t’mos digjet krejt e kotë
Kjo natë e vonë, mbushur stoli
Më lër të puth, si askush n’botë
Më parë s’ka mundur të puth në gji

Kënga ime, është si një ujvarë
Që flok’t e butë i kreh në erë
Në s’ke dëgjuar të tillë m’parë
Më puth në shpirt edhe një here

Zemra ime, është hënë në qiell
Ajo buzëqeshi kur e preke ti
Ç’do të isha vallë, pa ty, o diell
Vallë ç’do t’ishim ne, pa dashuri !

© Leonard Seiti