*** 4

Ç’më pyet kaq herë k’të mëngjes,
Ç’ënderr të solli mëngjesi blu !?
A nuk të thash, se, sy nuk mbylla
U bëra roje, syve të tu !

Zgjohu, se kam bêrë kafenë,
Nga një filxhan, bashkë të pimë
Shiko, si ëngjëj te avullt ngrenë,
Krahët lehtë në fluturim.

Dhe mos mê pyet, si femij
Kureshtare, sa më s’ka,
Pse nuk fjeta, s’ka rëndësi,
E ç’kam bërë, rëndesi nuk ka.

Zgjohu, e hidh sytë në kopësht,
Shih se ç’lule në shpirt kam mbjell
Do të shohesh, si mbi petale,
Ëndrrat e mia, avullojnë në diell.

Zgjohu, të shohesh sytë e vesës
Në do të dish se ç’ënderra blu,
Thura natën, tek vështroja,
Si flinin heshtur, sytë e tu.

© Leonard Seiti