P.S : Ndiq vdieon, do kuptosh përse !
............
................
......................
...............................
Ti ku më humbe e s’të gjej dot ?
Kujt vallë ja shite trupin tënd ?!
Natës ndoshta, që bredh mbi rrugë
Me taka veshur, si zonjë e rëndë !
Në cilin shtrat ti thyeva flatrat ?
Duke të puthur, të vrava vallë !?
Tashmë kërkoj të gjej çarçafëve
Qoft një qerpik , të shuaj mall.
...............................
.........................
...................
..............
© Leonard Seiti
6 comments:
Te kendon vargu, domethene shpirti tend.
Shume e bukur poezia jote Leonardo!
Jemi bij te humbjes...
Disave u largohen imazhet, disve te afermit, disave dashuria, te tjereve mendja...eh...Ndersa disa te tjereve u largohet jeta...Kupton? Jeta...
Kjo eshte me e rendesishmja miku im.
Qofsh me jete te gjate dhe uroj te shkruash per shume e shume vjet po kaq bukur sa tani...!
Miqesisht,
Suzana
Faleminderit Mondi.
E dashur Suz.
Mua k'saj radhe vetëm se po më rrinin larg vargjet, Poezia, e nuk më mbyt ndërkoh, as hall e as brengë.
Jam duke i folur Poezisë në Poezi,
"ç'arçafët ku unë kërkoj qerpikë" janë fletat e bardha, ku unë kërkoja një shkronjë, një varg.
Faleminderit për Urimet Suz
Të përqafoj
Leo
Keshtu uroj te jesh perhere Leonardo, pa halle dhe brenga!
Lart,shume lart po shkon Leonard. Nuk e di ku do arrish.
Hëm, Ardita, po dë duket se kam ngjitur shkallët ? At'here jam bërë për të ardhur keq !
Ku do arrij !? -buh- Thonë që ka një fund, sado lart të ngjitesh, dhe, fundi është 1.40 metra nën dheh. Ndoshta i imi do të jetë më shumë, ndoshta do të jetë 2 metra, apo më, varet se nga sa lartë do të jem në momentin e rënies. :))
Gjithsesi, nuk është kjo që kam dashur unë, unë gjithmon kam lakmuar Pikën e Vesës, mbi gjethet e barit të lëndinave. Bari i lëndinave nuk i kalon të 20 Centimetrat. Fatkeqësisht, paskam gabuar rrugë, dhe paskam marrë shkallët.
Përshëndetjet e mia.
Nardi
Post a Comment