Më merr në krah o ëndrra ime
Porsi fëmij, që fjalë nuk di
Dhe nëse qaj me ngashërime
Më tund, si era gjethen bli
Më merr në duar si një gjeth
Që prej pemës është këputur
Më jep krah, t’i bje përrreth
Parkut, si të isha flutur
E ndërkoh që vashëz hëna
Krejt e qetë lundron në qiell
T’i hedh shpirtit yje brënda
Porsi pemë në park, t’i mbjell
Dhe nëse nga sytë e qiellit
Pika vese s’do të bjenë
Diku thellë në shpirt të hënës
Pika loti sërish gjenë.
Ndaj, këputja ëndrra ime
Atij shpirti të vetmuar
Mi jep t’i derdh me ngashërime
Mua, foshnjes tënd në duar.
Shkroi : Leonard Seiti
10 comments:
MERAVIGLIOSA!
Meravigliosa ! Cosa ? La Nannini,volevi dire per caso ! :)
si si,non é la tua creatura? :)
La Nannini no, neanche la Gianna :) La poesia si che é la mia.Cioe, lo ho scritto io, ma lei non appartiene solo a me, é anche la tua, e del tutti i altri che la legono.Io, ero soltanto la sua pena, l'inchiostro........
....magari scrivessi anch'io così con unpò d'inchiostro....non sono cosi(s)fortunata di aver' dentro di me quell'meccanismo che scaturisce versi struggenti.Complimenti!
Tu c'hai provato ? Prova una volta di usare il cuore per scrivere, non la mano e n'anche la testa.Io lo uso sempre,sempre, lei é la mia pena, e il mio spirito é l'inciostro. Sono sicuro che, se tu ci provasi una volta a mettere il cuore sopra una foglia, la foglia diventerebe un sogno,sogno con le ali.
Sa here e kam provuar,jam e bindur qe embelsirat me dalin shume te mira:)
Po hë, kur do na servirësh ndonjë copëz, se unë, jam gjithmon i uritur.
jo,jo ,se te rrisin koolesterolin,me duket se je me mire me pene e mellan:)
E kam të lartë kolesterolin, veç në e ulin ato ëmbëlsirat e tua, se më lart se kaq s'ka ku të shkoj.
Ndaj, hidhu, qoftë dhe një sa për shije.
Post a Comment