Thursday, October 8, 2009

Ajo



Ajo,vjeshta ime plot ngjyra magjije
Shpirtin ma zhveshi,si pemë,ngadal
Pastaj,më veshi me Aurorë dashurie
E u puthëm pa-reshtur,si bregu me valë

Ajo,vjeshta ime me shpirt të zhveshur
Që flokët e gjata i shpurpuris gjithkund
Në parkun e ëndrrave m’zbriti buzëqeshur
Zilkat e shpirtit me qerpikë nis t’mi tund

Ajo, zemrën e shtrydhi e nis t’i pikoi
Dhe buzët m’i lagu me t’kripurin lotë
Pastaj,mes gjetheve pa jetë më trazoi
Si një kufomë pa emër,pa varrë në botë

© Leonard Seiti

2 comments:

xhenius said...

ah,ç'te punoka kjo vjeshta ty,s'ke ç'ben,rrofshin endrrat deri ne pranvere :)
mos u merzit se s'je vetem:(
video e zgjedhur ciaoooooooooooo!

Leonard Seiti said...

Eh xheni xheni
Po vjeshta si vjeshta pra, të gënjen me fllad të ëmbël në fillim dhe ty të duket sikur po të freskon nga vapa e gushtit, e pastaj, ta merr shpirtin, t'i rrëzon gjethet
Por ja, si e thua dhe ti, nuk jam vetëm dhe ngushëllohem me këtë. Dhe mirë që kemi dhe ëndrat thuaj, se kushedi se ç'do na ndodhte në dimër. Por, hajt mo, se Pranvera vjen sërish....dhe ku i dihet, ndoshta është ajo e duhura...

Buona giornata a te