Që perëndove përmbi zall
Atje ku shkojnë mënd’t e mia
Të shuajn etjen me plot mall
Ku nxiton këmbët një rrëkezë
Me hap të vogël si fëmij
Rrëshket si gjarpr’i larë në vesë
Drejt mëmës Vjosë, ta marr në gji
Por dhe kaq larg prej atij zalli
Vjen një fllad dhe ma kujton
Më laget shpirti me ujë malli
Ndjej një burim që gurgullon!
© Leonard Seiti
No comments:
Post a Comment