***

Sa larg e pranë!

Të ndiej, por s’të prek!

Pyje shkretanë,

Lumenj pa lejlekë!

Rrugë që këputen,

Zogj krahëthyer,

Në kryq e përgjakur

Është kënga mbërthyer.

Djersita të mbjell

Një ëndërr të gjelbër.

U zgjova me vjeshtën

Mbi shtratin e verbër.

Kolliten oxhakët...

Ç’dreq dimri ish ky!?

M’i vodhi zambakët

Duke më folur për ty!

Më ndjek pas hija jote,

S’është aspak çudi.

Në trup jam vetvetja,

Ndërsa shpirti je Ti.

© Leonard Seiti