***

…qofë edhe një herë të vetme po t’më thuash

…qoftë edhe me zërin që dridhet, plot me frikë

…qoftë edhe një çast të vetëm po t’më duash

…qoftë edhe një pjesë e jotja, një qerpik…

…qoftë mesnatë, a mëngjes, kur ëndrrat vdesin

…e në ndonjë prej tyre, i tretur të jem vetëm unë

…dije, se muzgje të purpurtë krahëhapur do të presin

…në përqafime hyjënore çdo çast e më shumë…

© Leonard Seiti Wednesday Morning 3AM