Mu kujtuan
kohët e vjetra Ato që s’kthehen
më. Shkruar ditët
nëpër letra Djegur një nga
një. Nëpër ëndrra
shkruar netët Ëndrrat janë
zhgënim Janë vrimë e
zezë ku poetët Çojnë shpirtin
për flijim. Mu kujtua koha
që shkoi O mikja ime e
re Ti je gjithçka
pena s‘më shkroi Për
miken që pas le. E bukur ish
ajo dikur Sa drita kish
siklet. Kur çelte sytë
e saj plot nur Më mbushte plot me jetë. I ftohtë, i zverdhur, si gjethe vjeshte Që toka po e
pret. I lumtur vdes në këto momente Ndërsa ti fle
e qetë. Se unë e di,
kur ti të zgjohesh Dritë sërish
do ketë Si mik’e
vjetër do mjaltohesh E do rivij në jetë. ⒸLeonard Seiti Wednesday Morning 3Am IMG attribution to Redditor RealLiveGirl shared
No comments:
Post a Comment