Si në pasqyrim të ujit
Ku vetveten kurrë se gjen
Jeta është një loj mistike
Po s’di të luash, të gënjen
Kështu, një ditë rash dhe unë
E nëshpirt u vrava keq
Jo se hiç s’dija te luaja
Por pa fat, si per dreq
Këngë e vjetër më mundon
E shpirti them - nuk është letër
Ndaj rri e pi, deri vonë
Vetmi,cigare, e verë të vjetër
Por prap them : – nuk ka mbaruar
Ish veç një pjesë, nuk ishte fundi
I lodhur, krejt i rraskapitur
Mbi një ëndërr më zë gjumi
Dhe më zgjojnë zerat e agut
Një ditë e re po lind - Më prit
Nëse mbas lash errësirën
Patjeter para, ka veç dritë.
© Leonard Seiti
No comments:
Post a Comment