Nuk kam vdekur, t’më mbani zi !
Në shpirt, kam mëngjese blu
Në sy, pranverë plot gjallëri
Ndaj mos u trembeni, kot, pa shkak !
Të ç’orjentuara, si pika vese !
Pa ejani, t’ju mbledh në varg
Karh për krah, si brazda vjeshte
Në zemër kam perëndim portokalli
Kujtimet, muzë, fllad i lehtë
Ndaj, mos u trembni, si fëmij
Se s’kam ç’të shkruaj më mbi fletë !
Ç’do mëngjes, një këngë të re
Të njomur vesë, mbi fletë derdh
Mjafton, që natës, kur bota fle,
Yje lëndinës, të dal e mbledh
Përzjerë, me aromë trëndeline
Shpirt’i lindur në pranverë
Më rri tendosur, si tel violine
Dhe tinguj qelq, lëshon përherë.
Shkroi : Leonard Seiti
No comments:
Post a Comment