Monday, October 27, 2008

***



Sa kohë u bë, se dimë as vetë
Mjegull vjeshte na ka mbuluar
Të dy të gjallë, të dy në jetë
Të dy të ndarë, por jo harruar

Sa vite vallë do t'ikin tutje
Pakë nga pakë do të treten
Bashkë me ta dhe mijra lutje
Veç kujtimet do të mbeten

Do bredhin stinët tej në park
Do çelin gjethet, e do të bjenë
Sa ditë, sa vite do ikin larg
Veç sytë e ëndrrave do t’na gjejnë

Shkroi : Leonard Seiti

2 comments:

Anonymous said...

Me pelqeu shume kjo poezi... do te te lexoj me teper...
Hena

Leonard Seiti said...

Më bëhet qefi, dhe faleminderit Hena.