Per te, Meravigliosa Xheni

Nuk jam bilbil, të këndoja këngë
S’jam as poet, që të thur vargje
Ndaj po lë hënën, ngjyrë ergjëndë
Të këndoj për ty, sonte në parqe..

Uroj, k’jo hënë që shndrin nga larg
K’të mbrëmje vjeshte, të pa gjumë
Rreze prej shpirtit t’i derdhi varg
Mbi k’të lëndinë, me ngjyra shumë

Unë shpirtit, brazda po i hapë sot
Si bujku-arën me t’vjetrën parmëndë
T’mbjellë aty vjeshtën e larë n’lotë
Të çelë si pranverë, për shpirtin tënd

Zgjohuni, ëngjëj nga shtrat'i ngrohtë
Shpirtzbathur rendni lëndinës k’të natë
M’e mira mes miqëve që njoha në botë
Ka shpirt Aurore e zemër të Kristaltë

Ngrihuni vargonjë mendimesh në këmbë
Më merrni në duar, si një foshnjë sërish
Dua sonte t’i mbledh gjith lulet në lëmë
Ku kumbon er’e vjeshtës, si këmbanë n’kishë

Se ka njerëz që i njohim, i harrojmë në jetë
Ka dhe njerëz që u ngjajnë stinëve në park
Ndonjëherë, si Pranvera e gjelbërt, plot jetë
Herë të tjera, si muzgjet e Vjeshtës ngjyrë gjak

Me shumë dashuri dhe respekt për ty Eugenia .....
Miku yt
Nard :)

© Leonard Seiti