***

Zbriti nat’e yjëzuar mbi qytet,

Gjysmë veshur gjysmë zbuluar, në siklet.

Më gjet’ të vdekur mbi një ëndërr, mbi një fletë

Më puthi lehtë e turpëruar, më dha jetë…

Iku ëndërra nga qyteti, qytet’i mjerë

Ra në gjumë të thellë e fjeti, si asnjëherë.

Këmbët lag anës një deti, det’i gjerë

Floku shpurpurisur mbeti, nëpër erë…

Bëj t’i zgjas duart ta prek, por s’ia arrij

Ah në mundsha det, o det, do të të pijë...

S’di në vdekur isha unë, a gjysmë tretur

Apo brenda meje ish ajo, që rrint’e fjetur...!

© Leonard Seiti Wednesday Morning 3AM